Świetna ekranizacja, oczywiście, bo w końcu to BBC.
Jest to trzecia ekranizacja Tess, którą widziałam. Pierwszą był film Polańskiego, dzięki któremu zainteresowałam się książką, ale który sam w sobie mnie nie zachwycił. Sama historia była ciekawa, jednak ukazana w nieciekawy i nie zawsze zrozumiały sposób. Poza ładnymi obrazkami i popranym poprowadzeniem fabuły nie było w nim nic. W dużej mierze wina to Nastasji Kinski, która grała tylko jedną, grobową miną i niczego poza urodą (i to nie do końca pasującą) nie wnosiła.

Drugą wersją był film telewizyjny z 1998 roku. Zachwyciła mnie w nim Justine Waddel w roli Tess, która wspaniale wyraziła uczucia bohaterki i ukazała jej dramat. Film jednak nie zachwycał jeżeli chodzi o scenariusz (narrator w postaci przypadkowego starszego mężczyzny, który kiedyś spotkał Tess; plus pewne zmiany czy skróty w stosunku do powieści) i zdjęcia. Jednak nie zmienia to faktu, że wersja ta mnie wzruszyła.

I w końcu nadszedł czas na BBC. Moje odczucia względem serialu zmieniały się, początkowo uznałam, że to po prostu dobra ekranizacja, ale im więcej obejrzałam, tym większy budził we mnie zachwyt. Scenariusz wierny książce, a sama końcówka nagrana pięknie i wzruszająco. Bardzo podobały mi się zdjęcia, wszystkie krajobrazy i wnętrza wyglądały bardzo naturalnie, ale nie naturalistycznie. Nie wiem, jak inni, ale ja przy scenach, które działy się o świcie aż czułam świeżość powietrza :).
Aktorstwo na wysokim poziomie, a postaci poprowadzone tak, że wreszcie naprawdę zauważałam innych bohaterów niż Tess, Angela i Aleca.
Na największą pochwałę zasługuje Gemma Arterton, która oprócz tego, że wspaniale grała, bardzo pasowała urodą - na tle wiejskich dziewcząt wyróżniała się arystokratyczną klasą i godnością, zaś na tle kobiet z wyższych sfer - świeżością wiejskiej dziewczyny.

Czyli podsumowując, wersja jak najbardziej godna polecenia :). Mam nadzieję, że doczeka się polskiego wydania.